Życie sakramentalne

img110

 

 

Okazja do spowiedzi świętej:

 - pół godziny przed każdą Mszą św.

 - w I piątki miesiąca - godzinę przed Eucharystią.

 1 chrzest

Skrament chrztu świętego

 

* Chrzest dziecka winien się odbyć wkrótce po jego urodzeniu, w kościele parafialnym, zasad­niczo podczas Mszy świętej niedzielnej.

* Jeżeli dziecko znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci, należy je ochrzcić natychmiast po uro­dzeniu. Może tego dokonać każdy człowiek, je­śli ma intencję czynienia tego, co czyni Kościół, polewając głowę dziecka wodą i wypowiadając słowa: „NN, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen". Po wyzdrowieniu rodzice przynoszą dziecko do kościoła, by w osobnym obrzędzie przedstawić je Kościołowi, otrzymać błogosławieństwo i spisać akt chrztu.

* Rodzice zgłaszają dziecko do chrztu w biurze parafialnym na dwa tygodnie lub najpóźniej na tydzień przed ustalonym dniem udzielenia tego sakramentu. Przynoszą na ten moment wyciąg aktu urodzenia dziecka z Urzędu Stanu Cywilnego, świadectwo zawarcia sakramentalnego małżeństwa (jeżeli zawarli je poza parafią) oraz dane personalne kandydatów na rodziców chrzestnych wraz z zaświadczeniem z ich parafii, że mogą nimi zostać (jeśli mieszkają w innej parafii niż ta, w której ma odbyć się chrzest).

* Dla każdego dziecka należy wybrać przynajm­niej jednego chrzestnego. Reprezentuje on Kościół i ma w razie potrzeby wspierać rodzi­ców w religijnym wychowaniu dziecka. Stąd winna to być osoba, która:

 - posiada wystarczającą dojrzałość,

 - ukończyła 16 lat,

 - sama jest ochrzczona, przyjęła sakramenty Eucharystii i bierzmowania.

 - należy do Kościoła katolickiego i prowadzi życie zgodne z wiarą (wyklucza się: osoby żyjące w niesakramentalnym związku małżeńskim, młodzież nie uczęszczającą na katechizację). Opinię wystawiają proboszczowie parafii, do któ­rych należą rodzice chrzestni. Ojciec chrzestny na­bywa dla dziecka świecę chrzcielną, zaś matka chrzestna symboliczną białą szatę.

* Rodzice naturalni i rodzice chrzestni winni przy­gotować się do chrztu dziecka przez udział w katechezie przedchrzcielnej.

* Podczas chrztu główną rolę spełniają rodzice dziecka: publicznie proszą o jego chrzest, kreślą znak krzyża na jego czole, wyrzekają się szatana i składają wyznanie wiary oraz otrzymują spe­cjalne błogosławieństwo.

* Po udzieleniu chrztu rodzice dziecka mają obo­wiązek umożliwić mu poznanie Boga, nauczyć modlitwy, posyłać na katechizację i przygoto­wać do przyjęcia sakramentów Eucharystii i bierzmowania.

 img3758

Sakrament małżeństwa - zgłoszenie w biurze parafialnym po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z proboszczem.

 * Przygotowanie do małżeństwa i życia rodzinne­go obejmuje trzy etapy:

  - przygotowanie dalsze - wychowanie w rodzinie i udział w katechizacji,

  - przygotowanie bliższe - katecheza przedmał­żeńska roczna (lub skrócona - obejmuje 10 kon­ferencji).

  - przygotowanie bezpośrednie - katecheza przed­ślubna, odbywana po zgłoszeniu w kancelarii parafialnej zapowiedzi (obejmuje rozmowę z duszpasterzem oraz konsultację w Parafialnej Poradni Życia Rodzinnego).

* Narzeczeni winni zgłosić się u swego duszpaste­rza na trzy miesiące przed planowanym termi­nem ślubu i przedłożyć następujące dokumenty:

  - metrykę chrztu z zapisem o przyjęciu sakra­mentu bierzmowania,

  - świadectwo ukończenia katechizacji w zakresie szkoły średniej,

  - świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego.

   W sytuacji małżeństwa konkordatowego (małżeń­stwa kanonicznego, które pociąga za sobą również skutki przewidziane w prawie polskim) narzeczeni zobowiązani są także przedłożyć w parafii w trzech egzemplarzach zaświadczenie od kierownika USC z miejsca zamieszkania jednego z narzeczonych. Zaświadczenie to jest ważne 3 miesiące od dnia jego wydania (w dniu zawierania ślubu w kościele zaświadczenie musi być ważne).

 sakramentchorych

Sakrament chorych:

 - w każdy I piątek miesiąca od godz. 9.00 - podczas obchodu chorych z sakramentami św.

 - w czasie rekolekcji wielkopostnych, w czasie Mszy św. dla chorych i cierpiących

 - zawsze - w nagłym przypadku.

Sakrament namaszczenia winni przyjąć:

* Chorzy podczas każdej poważnej choroby. Moż­na go udzielać przed operacją. Sakrament ten można powtarzać, jeżeli chory po jego przyjęciu powrócił do zdrowia lub jeśli w tej samej choro­bie stan chorego staje się krytyczny.

* Osoby w podeszłym wieku, nie tylko obłożnie chorzy, mogą ten sakrament przyjąć indywidual­nie lub zbiorowo (np. podczas misji, pielgrzymki. Dnia Chorych).

* Chore dzieci mogą otrzymać ten sakrament, je­żeli mają przynajmniej ogólną świadomość do­konujących się czynności.

* Chorym, którzy utracili świadomość, udziela się tego sakramentu, gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie, że będąc świadomi, poprosili­by o niego. Wolno udzielić namaszczenia wa­runkowo wkrótce po zgonie, gdy są wątpliwo­ści, czy chory rzeczywiście umarł, czy też znaj­duje się w stanie śmierci klinicznej. Jeżeli nastą­piła już śmierć biologiczna, sakramentu udzie­lać nie można.

Nie należy zwlekać z przyjęciem sakramentu na­maszczenia do ostatnich chwil życia, gdyż niesie on w chorobie łaskę umocnienia i uzdrowienia. Troska o chorych, obowiązek niesienia im pomocy spoczywają przede wszystkim na rodzinie, krew­nych i opiekunach chorych. Oni to winni o każdej poważniejszej chorobie, która dotknęła kogoś z bliskich, zawiadomić niezwłocznie duszpasterzy, a chorego przygotować do przyjęcia sakramentów. Zachęca się, by chorzy udający się do szpitala przy­jęli sakramenty przed wyjazdem z domu. Chorego w szpitalu poleca się opiece kapelana szpitalnego. Rodzina przygotowuje mieszkanie na przyjście ka­płana do chorego:

 - krzesło przy łóżku chorego dla spowiadającego duszpasterza.

 - stół nakryty białym obrusem, na nim krzyż i dwa lichtarze z zapalonymi świecami,

 - szklanka wody i łyżeczka,

 - wata na talerzyku.

Podczas sprawowania sakramentu (po spowiedzi) domownicy, sąsiedzi, znajomi gromadzą się wo­kół chorego, wspierając go wspólną modlitwą. Watę służącą do wytarcia rąk kapłana po namasz­czeniu należy spalić.

 komuniaaa

I komunia św. - pierwsza niedziela miesiąca maja, godz. 11.00; Biały Tydzień od poniedziałku po uroczystości do piątku o godz. 17.00.

Decyzją Episkopatu Polski - ze względu na zmianę programową nauczania religii w szkole - nie będzie I Komunii św. w roku 2013.

 nekrolog

Pogrzeb chrześcijański

O śmierci chrześcijanina należy powiadomić dusz­pasterza parafii, do której należał zmarły, aby od­notować ten fakt w parafialnej księdze zgonów oraz ustalić miejsce i termin liturgii pogrzebowej (łącznie ze Mszą św. pogrzebową).

* Zgłaszając zgon w kancelarii parafialnej należy przedstawić:

 - akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego.

 - zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku, jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpi­talu (zaświadczenie wystawia kapelan szpitala).

* Miejsce i termin pogrzebu na cmentarzach ko­munalnych ustala zarząd cmentarza.

* Do liturgii pogrzebowej należy Msza Św. pogrze­bowa, odprawiona przed pogrzebem). We Mszy św. uczestniczy cała rodzina, jeśli to możliwe - w sposób pełny, tzn. przyjmując Komunię św.

 

* Liturgia obrzędów pogrzebowych w naszej parafii – trzy stacje:

 - w kościele (Msza pogrzebowa);

 - w kaplicy przedpogrzebowej (obok kościoła) - obrzęd Ostatniego pożegnania zmarłego;

 - procesja na cmentarz i obrzędy przy grobie.